Początek zakażenia

Jak dochodzi do zakażeń grzybami pleśniowymi z rodzaju aspergillus. Zakażenie to przychodzi z zewnątrz (grzyby te żyją poza ustrojem człowieka). W powietrzu unoszą się ich zarodniki oraz strzępki pleśni. Razem z wdychanym powietrzem osadzają się w nozdrzach, zatokach i przedostają głębiej do pęcherzyków płucnych. Gdy mamy sprawny system odpornościowy, są one usuwane przez transport rzęskowo-śluzowy i makrofagi płucne
Droga szerzenia się zakażenia sprawia, że bardzo często inwazja patogenów (np. w tym przypadku Aspergillus fumigatus) ma postać płucną. Za ziarnicze zakażenie rogówki, kości, szpiku oraz ran ? odpowiada natomiast Aspergillus flavus. Śmiertelność z powodu aspergilozy u pacjentów z grupy ryzyka wynosi 61%. Śmiertelność z ich powodu wynosi 50% u pacjentów zakażonych białaczką i aż 88% po przeszczepie.

Objawy choroby

Inwazyjna grzybica objawia się:

  • bólami głowy;
  • jednostronnym obrzękiem szyi;
  • zapaleniem zatok przynosowych;
  • krwawieniem z nosa;
  • utrzymującym się kaszlem;
  • zaburzeniami mowy;
  • krwiopluciem;
  • bólem nasilającym się przy głębokim oddechu.

Na skórze mogą wystąpić mnogie różowe guzki, zmiany rumieniowe i martwicze. Inwazyjna postać grzybicy może zaatakować też układ nerwowy (chory ma wtedy objawy padaczki bądź udaru) lub wątrobę i śledzionę (mdłości, wymioty, bóle brzucha). Na stan odporności pacjenta, a tym samym większe ryzyko zachorowania, wpływają: radioterapia, intensywna antybiotykoterapia, przyjmowanie hormonów nadnerczy, żywienie pozajelitowe oraz stosowanie cewników centralnych.





Występowanie zawilgocenia oraz pleśni w pomieszczeniach to wystarczający powód do renowacji i usunięcia źródeł oraz przyczyn.



Gatunki grzybów pleśniowych prowadzą do uczulenia i reakcji alergicznych.