Jak dochodzi do zakażeń grzybami pleśniowymi z rodzaju aspergillus. Zakażenie to przychodzi z zewnątrz (grzyby te żyją poza ustrojem człowieka). W powietrzu unoszą się ich zarodniki oraz strzępki pleśni. Razem z wdychanym powietrzem osadzają się w nozdrzach, zatokach i przedostają głębiej do pęcherzyków płucnych. Gdy mamy sprawny system odpornościowy, są one usuwane przez transport rzęskowo-śluzowy i makrofagi płucne
Droga szerzenia się zakażenia sprawia, że bardzo często inwazja patogenów (np. w tym przypadku Aspergillus fumigatus) ma postać płucną. Za ziarnicze zakażenie rogówki, kości, szpiku oraz ran ? odpowiada natomiast Aspergillus flavus. Śmiertelność z powodu aspergilozy u pacjentów z grupy ryzyka wynosi 61%. Śmiertelność z ich powodu wynosi 50% u pacjentów zakażonych białaczką i aż 88% po przeszczepie.
Objawy choroby
Inwazyjna grzybica objawia się:
- bólami głowy;
- jednostronnym obrzękiem szyi;
- zapaleniem zatok przynosowych;
- krwawieniem z nosa;
- utrzymującym się kaszlem;
- zaburzeniami mowy;
- krwiopluciem;
- bólem nasilającym się przy głębokim oddechu.
Na skórze mogą wystąpić mnogie różowe guzki, zmiany rumieniowe i martwicze. Inwazyjna postać grzybicy może zaatakować też układ nerwowy (chory ma wtedy objawy padaczki bądź udaru) lub wątrobę i śledzionę (mdłości, wymioty, bóle brzucha). Na stan odporności pacjenta, a tym samym większe ryzyko zachorowania, wpływają: radioterapia, intensywna antybiotykoterapia, przyjmowanie hormonów nadnerczy, żywienie pozajelitowe oraz stosowanie cewników centralnych.
